Hallo Nederland!
Hallo allemaal!
Ondertussen ben ik alweer anderhalve week in Nederland en schrijf ik nu mijn laatste blog bericht. Voordat ik Amerika verliet zijn mijn vader en stiefmoeder Patricia nog 10 dagen bij mij geweest! Het was ontzettend leuk om hen te laten zien waar ik heb gewoond en waar ik zelf ook heen ben geweest! We zijn onder anderen naar mijn school geweest, de Mall of America, Minneopa State Park, we hebben golf gespeeld en nog veel meer leuke dingen gedaan. Daarnaast hield ik ook mijn graduation party. We hadden grote kartonnen borden met foto’s van mij met vrienden in Amerika gemaakt. Ook lagen er fotoboeken vanuit Nederland zodat vrienden uit Amerika ook iedereen uit Nederland kon zien. Mijn gastmoeder had super lekkere cupcakes en fruitmixen gemaakt, en er stond ook nog Nederlands snoep.
De laatste paar dagen die ik nog over had heb ik doorgebracht met vrienden en mijn gastgezin. Iedereen bleef maar zeggen hoeveel ze me zouden missen, maar zelf besefte ik helemaal niet dat ik weg ging. De volgende morgen moest ik dan toch echt naar het vliegveld. Twee vriendinnen kwamen nog gedag zeggen voordat ik weg ging. De avond ervoor waren Taylor en Jon blijven eten als afscheid, dat betekende heel veel voor mij! Mijn kamer was helemaal leeg, dozen waren opgestuurd en de koffers zaten dicht. Mijn gastgezin en ik reden naar het vliegveld in Minneapolis, waar mijn vader, Patricia en één van mijn beste vriendinnen uit Amerika (Anna) op mij wachtten. Toen ik in de vertrekhal stond, rolden de tranen toch wel snel langs mijn wangen… Ik kon me niet voorstellen dat ik echt weg ging, Minnesota was nu ook mijn thuis geworden. Hoe meer tijd er voorbij ging, hoe beter ik me voelde. Stiekem vond ik het ook wel leuk om al mijn familie en vrienden in Nederland weer te zien. Na een lange vlucht en een speurtocht naar mijn golftas kwam ik de aankomsthal binnen op Schiphol, en hing er al een groot spandoek uit met: “Welcome back Dutchie”. Het was zo leuk om iedereen weer te zien!
Ik reed terug naar huis met mijn moeder, broertje en zusje. Toen ik de tuin binnen kwam was alles versierd, en was ik nog meer verbaasd dan eerst. Zag ik nou Dorinke op het terras staan? En Roos, en Lotte? Die waren dus ook naar mijn huis gekomen als verassing! Ook waren er een aantal andere vrienden en familie, super leuk!
Ik praat nog bijna iedere dag met mijn gastmoeder. De eerste paar dagen vond ik het nog erg moeilijk om weer terug te zijn in Nederland, maar nu ik er weer aan gewend ben heb ik ontzettend veel plezier!
Bedankt voor het volgen van mijn Amerika avontuur, an adventure I’ll never forget!
Liefs,
Lotte
Hallo Nederland!
Hallo allemaal!
Ondertussen ben ik alweer anderhalve week in Nederland en schrijf ik nu mijn laatste blog bericht. Voordat ik Amerika verliet zijn mijn vader en stiefmoeder Patricia nog 10 dagen bij mij geweest! Het was ontzettend leuk om hen te laten zien waar ik heb gewoond en waar ik zelf ook heen ben geweest! We zijn onder anderen naar mijn school geweest, de Mall of America, Minneopa State Park, we hebben golf gespeeld en nog veel meer leuke dingen gedaan. Daarnaast hield ik ook mijn graduation party. We hadden grote kartonnen borden met foto’s van mij met vrienden in Amerika gemaakt. Ook lagen er fotoboeken vanuit Nederland zodat vrienden uit Amerika ook iedereen uit Nederland kon zien. Mijn gastmoeder had super lekkere cupcakes en fruitmixen gemaakt, en er stond ook nog Nederlands snoep.
De laatste paar dagen die ik nog over had heb ik doorgebracht met vrienden en mijn gastgezin. Iedereen bleef maar zeggen hoeveel ze me zouden missen, maar zelf besefte ik helemaal niet dat ik weg ging. De volgende morgen moest ik dan toch echt naar het vliegveld. Twee vriendinnen kwamen nog gedag zeggen voordat ik weg ging. De avond ervoor waren Taylor en Jon blijven eten als afscheid, dat betekende heel veel voor mij! Mijn kamer was helemaal leeg, dozen waren opgestuurd en de koffers zaten dicht. Mijn gastgezin en ik reden naar het vliegveld in Minneapolis, waar mijn vader, Patricia en één van mijn beste vriendinnen uit Amerika (Anna) op mij wachtten. Toen ik in de vertrekhal stond, rolden de tranen toch wel snel langs mijn wangen… Ik kon me niet voorstellen dat ik echt weg ging, Minnesota was nu ook mijn thuis geworden. Hoe meer tijd er voorbij ging, hoe beter ik me voelde. Stiekem vond ik het ook wel leuk om al mijn familie en vrienden in Nederland weer te zien. Na een lange vlucht en een speurtocht naar mijn golftas kwam ik de aankomsthal binnen op Schiphol, en hing er al een groot spandoek uit met: “Welcome back Dutchie”. Het was zo leuk om iedereen weer te zien!
Ik reed terug naar huis met mijn moeder, broertje en zusje. Toen ik de tuin binnen kwam was alles versierd, en was ik nog meer verbaasd dan eerst. Zag ik nou Dorinke op het terras staan? En Roos, en Lotte? Die waren dus ook naar mijn huis gekomen als verassing! Ook waren er een aantal andere vrienden en familie, super leuk!
Ik praat nog bijna iedere dag met mijn gastmoeder. De eerste paar dagen vond ik het nog erg moeilijk om weer terug te zijn in Nederland, maar nu ik er weer aan gewend ben heb ik ontzettend veel plezier!
Bedankt voor het volgen van mijn Amerika avontuur, an adventure I’ll never forget!
Liefs,
Lotte
Eigenlijk wil ik nog helemaal niet weg...
Hee hoi!
Het was weer een drukke periode… dus laten we maar snel beginnen!
23 mei april was de grote dag, prom!! Een dag waar ik al suuuuuper lang naar uit keek. Gala in Amerika is namelijk heel anders dan in Nederland. Ik moest ’s Ochtens om 8:00 uur bij de kapper zij. (30 minuten rijden…) om mijn haar te doen. Daarna ging ik weer naar huis om mijn make-up te doen en mijn jurk aan te trekken. We moesten om 12:00 uur in het park zijn om een grote groepsfoto met alle seniors te maken! Ik nam daar ontzettend veel foto’s met vrienden en vriendinnen, die jullie misschien al wel op Facebook hebben gezien. ;)
Na het park ging ik met Anna, Mattea en Eli naar de golfbaan omdat Anna, Eli en ik allemaal golfen. We wilden natuurlijk wel even wat foto’s maken in onze outfits met onze golfclubs! Daarna gingen we naar Mankato, de grotere stad, om foto’s te maken en natuurlijk iets te eten. De tijd vloog zo om, en voordat we het wisten moesten we alweer terug naar New Ulm. We hebben nog een aantal foto’s voor de school gemaakt, en zijn daarna de school ingelopen voor de Grand March. We moesten allemaal in de kantine verzamelen en werden samen met onze escort in de rij gezet. Deze rij liep vervolgens naar de gym zaal waar alles was versierd volgens ons thema: Arabian Nights. Als je aan de beurt was werd je naam geroepen en moest je op het podium staan. Eigenlijk wel een beetje spannend, want ik zie mezelf al onderuit gaan op die hakken… Gelukkig ben ik heel gebleven, haha. Daarna loop je een soort parcours waar je op sommige plekken stil moet staan zodat het publiek foto’s kan maken.
Na de Grand March maakten we nog wat foto’s met familie en vrienden, en toen begon de dance! Met volop muziek, glitter tattoos en glow sticks dansten we door de zaal heen. Om 23:30 uur gingen we vervolgens naar de afterparty. En ja… Dit duurde tot maar liefst 4:00 s ’nachts. We gingen schaatsen, hebben spelletjes gespeeld en ik heb eindelijk geleerd hoe je blackjack speelt (was dat nou zo moelijk Lotte). Een geslaagde dag + nacht dus!
6 Mei ging ik met mijn gastmoeder en jongste zusje Jenna naar de stad Pella in de staat Iowa. Dit is namelijk een Nederlandse stad en er was een Tulip Festival! Onze vriendin Kelly uit Iowa kwam ook mee! Er was een Nederlandse bakker met super veel lekkere dingen, ik heb EINDELIJK weer een kroket gegeten, we bekeken de parade en ondertussen vroegen mijn Nederlandse vriendinnen waar ik uit hing, omdat de foto’s van mijn snapchat zo op Nederland leken.
De dag erna was ons laatste concert choir concert: Pop’s concert. We zongen een 50’s medley, de Pitch Perfect Bella’s finals, I am your child, en Rayn en ik hadden een duet genaamd Remember Me. Dit is ook op mijn Facebook te vinden!
11 Mei was mijn laatste schooldag, en na school speelden we spelletjes in de gymzaal voor golf omdat de baan voor ons gesloten was. Ook mochten we stemmen voor onze team captains. Tot mijn grote verbazing (serieus ik wist niet eens dat het kon) ben ik samen met Narya team captain geworden! Mijn coach zei dat ik de eerste foreign exchange student captain ben, en daar mocht ik toch wel even trots op zijn.
12 Mei hadden we een Senior Breakfast. We ontbeten met alle seniors, bekeken een slideshow met al onze foto’s en we gingen graduation oefenen. De dag erna was dan de grote dag. Graduation op vrijdag de 13e (heel positief). Er was een grote ceremonie waarin we allemaal naar binnen liepen en plaats namen op onze stoelen, MET NAAMPLAATJE! We zongen the National Anthem met concert choir en band, en daarnaast ook Thankful en You are the New Day. Er waren verschillende speeches, en uiteindelijk werden onze namen genoemd om onze diploma op te halen. En toen… gooiden we allemaal onze caps in de lucht! We made it! Na graduation werden er weer heel wat foto’s gemaakt, daarna gingen we naar een restaurant met een aantal vrienden.
Afgelopen weekend waren de graduation parties op volle toeren, Karen en ik zijn er naar ongeveer 18 in totaal geweest… Ja das een hoop. Het was ontzettend leuk! Mijn eigen graduation party is volgend weekend, en ik kan niet wachten! Waar ik nog meer naar uit kijk? Mijn vader en stiefmoeder Patricia komen in maar liefst drie dagen!! Het is ontzettend leuk om hen weer te zien maar het geeft wel een dubbel gevoel. Eigenlijk wil ik nog helemaal niet weg….
Liefs,
Lotte
Er waren eens 10 maanden (en iemand die dacht dat ze kon skateboarden)
Er waren eens 10 maanden, die ontzettend lang leken te duren in de eerste maand, maar het ging steeds sneller en sneller. Op een gegeven moment was alles zo leuk, dat de tijd extra snel ging, en die 10 maanden bleken nog maar 40 dagen te zijn.
Ik heb al een tijdje niks geschreven (oeps) dus ik zal maar bij het begin beginnen. 9 Maart ging ik samen met de muziekafdeling op onze school naar de musical Beauty and the Beast. Het was in hetzelfde theater als toen ik naar Mary Poppins ging voor mijn verjaardag, Chanhassen. Chanhassen is in dinner theatre. Dit houd in dat je voor de musical eerst luncht of dineert, en daarna de musical ziet. Het was ontzettend leuk om hier weer heen te gaan, vooral omdat dit mijn favoriete Disney classic is!
16 Maart hadden wij een blood drive op school. Kinderen in Amerikaanse scholen kunnen samen met Red Cross een bloed doneer dag organiseren, want je mag hier al eerder dan 18 jaar doneren. In de ochtend ging ik gewoon naar school, maar vanaf de middag heb ik geholpen om iedereen die bloed doneerde op de goede plek te zetten etc. Klinkt een beetje saai maar als je de hele middag met je vrienden bent maak je er wel wat leuks van! Helaas kunnen exchange students geen bloed doneren, dus maar even wachten tot ik weer echt thuis ben… ;)
18 maart begon spring break! Wij gingen naar de staat Virginia, nee niet met het vliegtuig maar met de auto. Twee dagen lang zaten we in de auto, niks voor mij natuurlijk… Maar ik heb het overleefd! We zaten in een groot resort zoals ik al uit had gelegd in mijn vorige blog bericht. We gingen iedere dag wel ergens heen! Zondag gingen we naar grotten, super gaaf! Het was ontzettend groot en we zijn ongeveer een uur onder de grond geweest. Maandag gingen we naar Thomas Jefferson’s huis, één van de eerste “mansions” in Amerika. Ik had er eerlijk gezegd iets meer van verwacht, aangezien ik natuurlijk weer dacht aan Paleis het Loo, Buckingham Palace etc. Zulke gebouwen vind je in America niet echt, doordat de Amerikaanse cultuur natuurlijk niet zo oud is als de Europese. Ondanks dat ik meer had verwacht, vond ik het wel erg mooi! Dinsdag gingen we naar Washington DC, de hoofdstad van de VS. We gingen naar het Smithsonian museum. Nou… zeg maar musea. Dit gebied bestaat uit meer dan 16 verschillende musea en ze zijn allemaal gratis! We hebben het Air & Space museum bezocht, het National History Museum en het Natural History Museum. Woensdag gingen we weer terug naar DC voor een monumenten tour. Dit was absoluut de beste dag van mijn vakantie! Het was ontzettend mooi, en alle cherry blossom bomen waren net in bloei wat het extra mooi maakte. Binnenkort zal ik een foto album op Facebook maken met alle foto’s die ik heb gemaakt!
Met Pasen hebben we eigenlijk niks speciaals gedaan, net zoals Nieuw jaar en Kerst… feestdagen zijn hier niet zo groot. Er is één Paasdag, geen twee. We kregen een paas mandje met chocola en snoepjes erin en we hadden een iets grotere lunch. Geen brunch, geen Paasontbijt en niet zoeken naar eieren met de kinderen. Maar ik mag niet klagen, want volgend jaar doen we het gewoon weer op de Nederlandse manier!
Het weekend van 9-10 april was het dan zo ver, iets waar ik al heeeeel lang naar uit keek! Alle kinderen van concert choir mochten optreden tijdens het event Ditties & Desserts, terwijl de toeschouwers toetjes aten voor een fundraiser. Waarschijnlijk heeft de meerderheid mijn performance al gezien op Facebook… maar voor degene die het niet zagen, ik zong Always Starting Over van the musical If/Then!
Nu ben ik vooral bezig met golfen, nou ja… vorige week heb ik mijn enkel gekneusd (ik dacht dat ik kon skateboarden, dus niet) maar dat gaat nu alweer een stuk beter, dus golfen kan ook weer!
Waarschijnlijk is iedereen halverwege dit laaaaaange bericht alweer gestopt met lezen, omdat ik weer veel te veel in één post probeer te proppen (oeps…). Aankomende zaterdag is prom en ja daarna gaat het wel heel snel. Zoals ik al aan het begin schreef, er zijn nog maar 40 dagen over voordat ik alweer terug ben!
Liefs,
Lotte
Dutchie in de VS
Ondertussen heb ik al minstens zeven verschillende versies van mijn naam gehoord, honderd vragen over Nederland gehad en de bijnaam "Dutchie" heb gekregen, zijn er nog maar 83 dagen over. Sommigen vragen me waarom ik dit eigenlijk aftel. Ten eerste, ik krijg vaak de grote vraag: "Hoeveel dagen nog?!" Dus dan maar meteen zelf aftellen. Ten tweede, is het ook wel fijn om weer te denken hoe het straks in Nederland zou zijn.
Turnen is nu al een paar weken afgelopen, dus na school is er geen sport. Morgen zijn de inschrijvingen voor spring sports, yeey golfen! Dat is mijn sport voor de laatste twee maanden van school. Verder staan er nog veel concert choir concerten gepland, een triple naar het musical dining theater Chanhassen, prom, graduation day en de dag dat papa en Patricia komen!
Ik ga samen met Mattea, Anna en Eli naar prom. Dus nee, geen echte prom date die je op TV zou zien (ik blijf toch de foreigner) maar wel heel leuk!
Afgelopen weekend was het erg druk. Ik hielp mee met de kunstschaats ijsshow waar mijn jongste gastzusje Jenna aan mee deed. Er waren vier shows waarin ik samen met haar en Erika het familie nummer schaatste (met vallen en opstaan!). Verder maakte ik een deel van de decoratie, tien uur schilderen! Het thema was circus en het was ontzettend leuk om mee te helpen! Er kwam ook een professioneel koppel van 10 (meisje) en 17 (jongen) en dat was ontzettend gaaf! Na de eerste show op vrijdag ben ik nog naar de film geweest met drie vrienden, wat eigenlijk één van de leukste dagen in Amerika was voor mij. Het klinkt heel normaal, even naar de film gaan... Maar er zijn maar een paar mensen waar ik echt mee afspreek. Om dan mee gevraagd te worden door een groepje is ontzettend leuk!
En dan nog spring break... Die begint hier 18 maart en duurt 1 week! Waar we heen gaan? VIRGINIA! Deze staat is aardig ver weg, twee dagen met de auto! We verblijven in een resort met indoor waterpark en andere dingen zoals een golfbaan (hehehe). We gaan ook een paar dagen naar Washington DC, de hoofdstad van de VS. Dan moet ik natuurlijk wel even langs het Witte Huis!
Het voelt nu wel even alsof ik in twee landen leef. Ik ben gewoon in Amerika, maar moet ondertussen dingen voor mijn opleiding regelen (ja ja, ik ben aangenomen bij de Hogere hotelschool Maastricht), werk plannen, en afspreken met mijn Nederlandse vrienden! Voordat dit allemaal echt in gaat, blijf ik nog even hier!
Liefs,
Lotte
Brrr, koud! En... 118 dagen?!
Koud! Dan kun je inderdaad wel zeggen. De sneeuw ligt hier al vanaf 26 december, (voor de Nederlanders Tweede Kerstdag) en er komt steeds meer bij. Het regent niet, hagelt niet, onweert niet… Nee het sneeuwt! Daarnaast is het zo koud dat de sneeuw niet smelt. Twee weekenden geleden was het bijvoorbeeld -26 graden Celsius. En nee, dit is geen grap. Die week was het -22, zo koud dat mijn gastmoeder mijn gastzusjes en mij naar de bushalte bracht, ondanks dat het aan het einde van de straat is. Mensen vragen me dan, hoe ik dit overleef. Eigenlijk kom ik in het weekend gewoon niet buiten doordat het zo ontzettend koud is, en als ik naar school moet ben ik bedekt in een laag van sjaals, een dikke jas, handschoenen en de warmste kleren die ik maar kan vinden!
Door de kou ben ik ook super erg verkouden geworden (joepie…). Normaal is dit natuurlijk niet zo erg, maar de temperaturen kunnen hier van de ene dag op de andere dag tien graden verschillen. Daar is mijn lichaam niet zo aan gewend, en daardoor wordt het er ook niet beter op! Naast de temperatuurwisselingen turn ik nog steeds tien uur per week, en er wordt hard getraind. Op dit moment doe ik dus gewoon iets rustiger aan, zodat ik er weer vol op tegen aan kan! Gelukkig is het deze week een stuk beter!
Naast de kou is er nog iets gebeurd, wat een aantal van jullie misschien al wel weten. Vrijdag drie weken geleden kregen we een bommelding in de school, uiteindelijk was er niks aan de hand en mochten we binnen twintig minuten alweer naar de volgende les. Helaas bleef het daar niet bij… vorige week vrijdag ging ik met een vriendin lunchen, aangezien wij open lunch hebben en de school dan dus uit mogen. Haar moeder werkt bij onze school, en mijn vriendin werd dus door haar ge-sms't dat er weer een bommelding was. Wat nu? Anna en ik besloten om terug te gaan naar school, om te kijken wat er aan de hand was. We mochten de school niet in, aangezien het hele gebouw in een lockdown was. Dit betekend dat alle deuren van de lokalen op slot gaan, alle lampen uit gaan en iedereen doodstil in een hoek van het klaslokaal moet zitten voor het geval er iemand met een geweer of bom de school in komt. De docent die ons bij de deur tegen hield vertelde ons dat we onze namen op moesten schrijven en naar huis mochten. De kinderen in de school mochten niet weg, en Erika (een van mijn gastzusjes) zat nog binnen…
Anna en ik zijn na school terug gegaan om onze boeken op te halen, aangezien alles veilig was en er uiteindelijk niks aan de hand was. Maar wat nu? Juniors en Seniors mochten sinds die week niet meer weg voor open lunch, neeee! dat betekende dat we de hele dag in school bleven, en lunchen in de kantine. Voor een weekje, niet heel erg. Normaal gesproken zou dit oke zijn, het is voor onze eigen veiligheid toch? Voor mij kwam het alleen iets harder aan, aangezien mobieltjes niet gebruikt of gezien mogen worden in school. Lunch was dus het enige uur van de dag wanneer ik echt met vrienden en familie uit Nederland kon praten, omdat ik 7 uur ‘s ochtends al de deur uit ben, en ‘s avonds pas om 6 uur terug kom van turnen (gelijk uit school). Hier baalde ik dus erg van. Gelukkig duurde het niet langer dan een week en mogen we nu weer gewoon weg voor lunch!
Afgelopen vrijdag was dan mijn laatste thuis turnwedstrijd. Daarnaast was het ook senior night. Hierbij krijgen alle seniors een cadeautje en een speech omdat dit de laatste keer turnen voor hen was. Mijn vriendin Ellie gaf een speech over mij, ik kreeg bloemen, een mandje met cadeautjes en een foto frame waar iedereen op had geschreven! Het was ontzettend lief en ik ga alle meiden heel erg missen… Turnen is dus over ongeveer twee weken al afgelopen, en dan? Golfen en hardlopen!
Ondertussen gaat de tijd steeds sneller, want ik zit hier nog maar 118 dagen… Ja echt, nog minder dan 4 maanden! Drie maanden en 3.5 weken, wauw… Sommigen denken dat het allemaal leuk en aardig is hier, maar zoals jullie wel weten zitten er ook minder leuke kanten aan. Eén van die kanten is mijn gastgezin achterlaten. Straks mag ik weer terug naar Nederland, naar mijn echte familie en al mijn vrienden! Maar ik laat hier mijn andere vrienden en gastgezin achter. Zij zijn echt mijn tweede familie geworden en ik kan me niet voorstellen dat ik ze straks niet meer iedere dag zie, dat wordt nog even slikken! Verder zorg ik er gewoon voor dat de laatste maanden de beste maanden ooit worden, want ik ben nog niet weg!
Liefs,
Lotte
Gelukkig Nieuw Jaar!
Waar er in Nederland vuurwerk wordt afgeschoten, de champagne open wordt getrokken en er wordt afgeteld tot het dan echt middernacht is, gaat het hier toch even anders. Het was doodstil op Nieuwjaars avond.
Eigenlijk begon het al met kerst. Het weekend voor kerst gingen we naar de moeder van mijn gast vader, de oma van Erika en Jenna dus! Daar waren de ooms, tantes, neefjes en nichtjes ook. We aten een warme lunch, eentje die voor mijn gastgezin heel speciaal was en voor mij eigenlijk heel normaal. Voornamelijk aardappel puree, vlees en verschillende groentes. Daarna maakten we een aantal cadeautjes open en gingen mijn gastmoeder, Erika en ik zo snel mogelijk naar huis om ons koor concert te halen.
De week erop was het dan echt kerst, maar hier bestaat er alleen geen tweede kerstdag. Op kerstavond gingen we naar de kerk en mochten we 1 cadeautje open maken. De dag erna was het dan zo ver... Kerst? Het voelde niet zo. Ik vond het ontzettend lief dat mijn gastgezin ook cadeautjes voor mij had gekocht, ik hoorde er echt bij! Maar het voelde alsof het alleen maar om de cadeaus ging. Mijn gastouders hebben vier uur geslapen in de middag, omdat ze super moe waren door de baby. We zaten de hele dag in onze pyjama's. Waar was het grote ontbijt, een brunch of nette diner met minimaal 3 gangen? Waar waren alle nette kleren of de gezellige muziek? Niet bij ons. Ik vond het heel leuk om met kerst bij mijn gastgezin te zijn, maar voor mij was het geen kerst om aan te wennen. Maar volgende kerst kan ik het weer vieren zoals ik graag zou willen!
En dan is het nu echt 2016, gelukkig Nieuw Jaar! Toch? Dat ging hier ook even iets anders. Er kwamen vrienden langs. We hadden allemaal verschillende hapjes, speelden pool en Just Dance. Dit was super leuk! Maar voor dit allemaal begon stond ik eerst in de turnzaal, toen ik klaar was en mijn mobiel bekijk kreeg ik toch wel even een "wow" momentje. Ik kreeg berichtjes vanuit Nederland met gelukkig Nieuw Jaar en foto's van vuurwerk. Hier was het alleen nog geen 2016! Toen ik thuis kwam ging ik meteen even met mijn vader, moeder en de rest van de familie Facetimen. Toen brak alles in één keer. Ik had mijn familie nog nooit zo erg gemist! Ik wilde er ook graag bij zijn met Oud en Nieuw, dus dat gaan we volgende keer ook maar even extra groot vieren. Want toen de klok steeds dichter bij middernacht kwam en het uiteindelijk 2016 was, zei iedereen "Happy New Year!" En daar bleef het bij. Geen champagne, geen aftellen, geen feestje, nergens vuurwerk, en geen drie zoenen om middernacht.
Dit was de moeilijkste maand die ik tot nu toe heb gehad. Ondertussen blijf ik lekker door turnen, ga ik naar school en spreek ik af met vrienden, maar vier ik de feestdagen toch liever in Nederland! Er zijn nog maar minder dan 5 maanden te gaan, vol met dingen die ik nog graag wil doen en ik ga er zeker van genieten. Maar ik kan ook niet wachten om weer in Nederland te zijn!
Liefs,
Lotte
PS. De datum van dit bericht kan even raar zijn, maar 2016 stond er nog niet tussen dus werd er automatisch 2000 van gemaakt.
Zet het maar in je agenda: 29 mei
26 november was het dan zo ver, Thanksgiving! Makkekijk gezegd: heel veel eten. We reden naar aan andere staat, Ioawa! Hier bleven we bij vrienden van mijn gastouders slapen, Ryan en Kelly. Zij gingen ook met ons mee naar de Renaissance Festival! Tijdens Thanksgiving was de tafel helemaal vol met verschillende gerechten, en natuurlijk een mega kalkoen. Maar waarom nou deze hele maaltijd? Thanksgiving is ontstaan in de tijd dat Europeanen naar Amerika vertrokken om het nieuwe land te verkennen. Amerika was alleen al bewoond door indianen. Meestal waren alleen maar gevechten tussen de twee groepen, maar er was ook een geval dat een groep Europeanen vrede sloot met de indianen. Zij aten samen een grote maaltijd en dit werd dus Thanksgiving. Ze bedankten elkaar voor vrede en samenwerking.
Na Thanksgiving begon nog iets leukers, Black Friday! En ja het is echt zo groot als je altijd al dacht. Mensen staan in mega rijen te wachten tot winkels open gaan. Het is geen 20% korting, maar vaak vanaf 50% tot ongeveer 75%. Sara (mijn gastmoeder), twee van haar vriendinnen en ik zijn in totaal 18 uur wezen shoppen. Er zat een slaappauze tussen.... En Eriks is ook voor een deel mee geweest. Het was ontzettend leuk en echt een goed moment om spullen die je nodig hebt goedkoop te krijgen.
Buiten de Amerikaanse feestdagen kon ik het natuurlijk niet laten om ook Sinterklaas te vieren! Mijn gastgezin heeft iedere zaterdag schoenen gezet voor een verassing van Sinterklaas, en pakjesavond kwam steeds dichterbij... Papa had een grote doos vol cadeaus opgestuurd die in de zak van Sinterklaas gingen! Buiten cadeaus om was er ook ontzettend veel snoep...
Mijn avontuur wordt steeds leuker. Vooral omdat ik iedere schooldag turn (10 uur per week!) en hier dan ook 12 wedstrijden/meets in heb. Jammer genoeg is turnen maar voor 3 maanden, want is er is 1 maand om! Mijn coaches zijn echt geweldig. Ariel en Laura heten ze. Ik leer ontzettend veel en de meiden van de groep zijn ook super lief! Laatst hadden we een groot slaap feest met het hele team, van slapen kwam niet veel maar dat maakte het alleen maar leuker. ;)
Afgelopen weekend ben ik met een groepje vriendinnen naar de ballet voorstelling de Notenkraker geweest aangezien een andere vriendin erin speelde. We zijn ook wezen shoppen en hebben kerst lichtjes in een park bekeken!
Dus ja, ik heb het ontzettend naar mijn zin! Het is een heel raar gevoel om te bedenken dat ik hier nu al bijna 5 maanden zit, ik ben al bijna op de helft! Want 29 mei land ik alweer in Amsterdam, maar niet alleen... Samen met papa! Hij komt voor een aantal dagen naar Amerika om toch even te bekijken waar ik 10 maanden ben geweest.
Ik denk nu al: wat ga ik dit allemaal missen... Maar aan de andere kant: ik kan niet wachten om mijn familie en vrienden weer te zien!
Liefs,
Lotte
